Λαϊκισμός και καταναλωτισμός γιγαντώθηκαν με την ένταξή μας
στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
Η προηγούμενη εβδομάδα για την χώρα
μας ίσως και να ήταν η χειρότερη της Μεταπολίτευσης. Πέρα από τους
αναμφισβήτητους κακούς διαπραγματευτικούς χειρισμούς της αριστεροδεξιάς
διακυβέρνησης του εξαμήνου, το μυαλό και
η καρδιά μας στρέφονται προς τα πίσω και αναζητούν αιτίες και αφορμές. Το βάθος
χρόνου φθάνει μέχρι την 28 Μαΐου του 1979 όταν υπογραφόταν στο Ζάππειο Μέγαρο η
συνθήκη προσχώρησης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ),
την μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.).
Τα λάθη των Κυβερνήσεων διαχρονικά
από τότε μέχρι σήμερα είναι γνωστά και μεγάλα. Τα λάθη του συνδικαλισμού επίσης
είναι γνωστά και μεγάλα. Ο συνδικαλισμός διεκδικούσε θεσμικά και κυρίως
οικονομικά αιτήματα ενώ γνώριζε ότι η διεκδίκηση των θεσμικών αιτημάτων
απομακρύνει τη δομή του κράτους από αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και τα οικονομικά
θα προέλθουν από δανεισμό. Προεκλογικά όλοι μιλούσαν για επανίδρυση του κράτους
και μετεκλογικά για παραλαβή καμένης γης. Τελικά όλοι υπέκυπταν στο μοίρασμα
του δανεικού χρήματος και έτσι φθάναμε στις επόμενες εκλογές και «ξανά μανά τα
ίδια».
