Διαδρομή Διαβολίτσι - Καρνάσι: Αναδεικνύοντας ένα ξεχασμένο μονοπάτι ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Διαδρομή Διαβολίτσι - Καρνάσι: Αναδεικνύοντας ένα ξεχασμένο μονοπάτι

ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Χθες, την Κυριακή 30 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε μια εξόρμηση στην περιοχή της άνω Μεσσηνίας, όπου έγινε ανάβαση του παλιού μονοπατιού που ενώνει τα χωριά Διαβολίτσι και Καρνάσι. Ήταν η πρώτη μου συμμετοχή σε διαδρομή του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας και ενθουσιάστηκα τόσο πολύ με αυτή την εμπειρία, ώστε να θελήσω να ακολουθώ τον Ορειβατικό Σύλλογο όπου και όποτε μπορώ!

Σκοπός αυτής της διαδρομής δεν ήταν μόνο να κάνουμε πεζοπορία, αλλά και να αναδείξουμε το παλιό μονοπάτι που συνέδεε τα δύο χωριά, καθαρίζοντάς το.

Τέλος κατά την ολοκλήρωση της διαδρομής, μας περίμενε ένα πλούσιο τραπέζι από τους κατοίκους του Καρνασίου, συζήτηση με αρμόδιους φορείς σχετικά με την ανάδειξη του εναλλακτικού τουρισμού στην περιοχή της Μεσσηνίας και πολύς χορός!

Η εκδρομή μας ξεκίνησε το πρωινό της Κυριακής, όπου είχε δοθεί ως σημείο συνάντησης και αναχώρησης τα γραφεία του Συλλόγου στις 6.30 π.μ.. Αφού συγκεντρωθήκαμε 10 άτομα, φορτώσαμε στο πούλμαν τα σακίδια, τα εργαλεία και τα γάντια μας, επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε!

Στο Διαβολίτσι φτάσαμε γύρω στις 8.30 π.μ. αράξαμε το πούλμαν στις πηγές της Μάσταινας και κινηθήκαμε κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών για να συναντήσουμε την αρχή του μονοπατιού. Εκεί συναντήσαμε και 3 κατοίκους από το Καρνάσι, οι οποίοι είχαν πιάσει ήδη δουλειά καθαρίζοντας το μονοπάτι.

Δεν χάσαμε χρόνο.. Τα ηλεκτρικά πριόνια μπήκαν σε λειτουργία και άρχισαν να κόβουν τα κλαριά και τους θάμνους που είχαν φράξει το μονοπάτι… παράλληλα οι ψαλίδες καθάριζαν τα βάτα και ό,τι άφηναν πίσω τους τα ηλεκτρικά πριόνια… τέλος τα πριόνια και οι πιο μικρές ψαλίδες καθάριζαν τα πιο μικρά κλαδιά που είχαν αφήσει στο διάβα τους οι προηγούμενοι και άλλες λεπτομέρειες.

Καθώς ανεβαίναμε αντικρίζαμε ένα μονοπάτι “πνιγμένο” από βάτα, κλαδιά και χόρτα, όταν όμως κοιτούσαμε πίσω για να δούμε τι δουλειά είχαμε κάνει, βλέπαμε όλως περιέργως ένα καλοδιάβατο μονοπάτι!

Το μονοπάτι ας μην ξεχνάμε είναι ιστορικής σημασίας! Αυτό ακολουθούσαν οι κάτοικοι του Καρνασίου για να κατέβουν στο Διαβολίτσι. Επίσης αυτό το μονοπάτι ακολουθούσαν τα παιδιά για να πάνε σχολείο, που όπως μας είπε ένας κάτοικος         “κάναμε μια ώρα για να κατέβουμε στο Διαβολίτσι και μιαμιση ώρα για να ανέβουμε στο Καρνάσι!”. Το θυμάται σαν μια πολύ όμορφη εμπειρία! Το μονοπάτι έσφυζε από ζωή, παιδιά, μεγάλοι και γαϊδούρια διασταυρώνονταν σε αυτό το μονοπάτι! Όπως μάθαμε, κάθε Κυριακή που γινόταν παζάρι στο Διαβολίτσι, στα γαϊδούρια φόραγαν κιλίμια, τα “στόλιζαν” δηλαδή.

‘Ετσι με αυτή την πρωτοβουλία, με τον καθαρισμό του μονοπατιού δηλαδή, ο Ορειβατικός Σύλλογος, ξύπνησε και όμορφες αναμνήσεις στους κατοίκους!

Κάναμε ένα διάλειμμα γύρω στις 12 και συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε. Καθώς ανεβαίναμε, αντικρίσαμε ένα άσχημο θέαμα. Η πορεία του μονοπατιού κάπως άδοξα είχε διακοπεί, λόγω της εμφάνισης χωματόδρομου για την ευκολότερη πρόσβαση στα χωράφια. Δεν ήταν όμως μόνο η διακοπή του μονοπατιού, αλλά και η καταστροφή ενός αρχαιολογικού χώρου που βρίσκεται εκεί. Πίσω από τα χόρτα βρισκόταν  ένας αρχαιολογικός χώρος, τον οποίο αναλάβαμε να τον ελαφρύνουμε λίγο από τα χόρτα που τον είχαν καλύψει αλλά και για να τον προστατέψουμε από άλλη επικείμενη καταστροφή αναδεικνύοντάς τον. Κατηφορίζοντας λίγο γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο, διακρίναμε μεγάλα μαρμάρινα κομμάτια, τμήματα δηλαδή του αρχαιολογικού χώρου, να έχουν χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία αναβαθμίδων. Καλό λοιπόν θα ήταν οι αρμόδιες υπηρεσίες να επιληφθούν του θέματος.

Κάναμε ένα δεύτερο διάλειμμα απολαμβάνοντας την αίγλη του αρχαιολογικού χώρου και συνεχίσαμε την ανάβασή μας χρησιμοποιώντας τον χωματόδρομο. Κατά την άφιξή μας στο χωριό και συγκεκριμένα  στην πλατεία του χωριού μας υποδέχτηκαν ο Δήμαρχος Οιχαλίας, ο τοπικός πρόεδρος και άλλοι κάτοικοι του χωριού όπου μας είχαν ετοιμάσει το τραπέζι στον χώρο όπου ήταν το σχολείο. Καθίσαμε, σερβιριστήκαμε, ήπιαμε, συζητήσαμε και ολοκληρώσαμε την μέρα μας με χορό.

Το θέμα της συζήτησης ήταν σχετικά με την ανάδειξη των μονοπατιών της Μεσσηνίας, που βρίσκονται εγκαταλελειμμένα σε πανέμορφο φυσικό περιβάλλον και δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τα “καλοφτιαγμένα μονοπάτια” του εξωτερικού. Επίσης η κουβέντα μας αναφέρθηκε και στον περιπατητικό και εναλλακτικό τουρισμό που μπορεί να προσφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη στη χώρα μας.

Στις μέρες μας εμφανίζεται όλο και μεγαλύτερη η ανάγκη της επιστροφής του ανθρώπου στη φύση και καλό είναι καθένας από εμάς να επιδιώξει την επαφή με την φύση! Η πεζοπορία, η ορειβασία, το ποδήλατο, το τρέξιμο είναι μερικές από τις δραστηριότητες που μπορούν να επαναπροσδιορίσουν στον καθένα μας ένα νέο τρόπο ζωής.

Σύμφωνα με τον ποιητή Κ. Καβάφη δεν έχει σημασία ο προορισμός αλλά το ταξίδι, οπότε ας προσπαθήσουμε όλοι μας να κάνουμε όσον το δυνατόν περισσότερες διαδρομές και ταξίδια, ώστε να αποκομίσουμε εμπειρίες και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Για εμένα ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και γι’ αυτό ευχαριστώ θερμά τον Ε.Ο.Σ Καλαμάτας.

Χαρά Σταυριανοπούλου