Η ποίηση πάντα …προφητική.

Η ποίηση πάντα …προφητική.

Πολλές φορές λέγεται ότι η ποίηση είναι προφητική έκφραση διότι γράφεται σε στιγμές όπου ο ποιητής βρίσκεται πιο πέρα από τη λογική. Η σκέψη και ο νους του συλλαμβάνουν ή εκπέμπουν  συχνότητες πιο πέρα από το ιδεατό και φυσιολογικό. Τέτοιες ικανότητες έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι μόνο που για να αναδειχθούν απαιτούν ήρεμη αγανάκτηση. Προ ημερών ξεφυλλίζοντας μια ποιητική μου συλλογή διάβασα ένα ποίημά μου με τίτλο «Αναδιάταξη ερειπίων » το οποίο είχε γραφτεί πριν οκτώ χρόνια και το οποίο σας το παραθέτω παρακάτω.         

    

Αναδιάταξη ερειπίων.

Δανειοπάροχοι καιροσκόποι των
ερειπίων θα αποφασίσουν
για το κρατικοδίαιτο επιχειρείν.
Ασύνταχτη πολιτεία,
θρησκεία άνευ αμφίων
η διαχείριση των απωλειών.
Μαρτύριο διαρκείας
τα δικαιώματα δαπανών
ενός λαού πολυμήχανου.
Κομματικά στασίδια,
τηλεοπτικά στασίδια,
καταστροφικός εθισμός
σε ένδειξη απελπισίας.
Εξωθεσμικό όφελος,
θεσμικά αρμέγματα
άφραγκου κράτους,
μιας τρέχουσας
«μαζιφαγοκατάστασης»
που αγωνιά.
Επίδομα μεταφοράς
δώσαμε στην ευθύνη
μήπως τιτλοποιήσει
τις μελλοντικές εισπράξεις
της εγκατεσπαρμένης γραφειοκρατίας.
Ομοιόμορφη κανονικότητα
εξειδικευμένης διαφθοράς
αντανακλά πολιτισμένα
την αρμονία των εγωισμών.
Θλιβερά θεάματα!
Με τι υλικά θα χτίσουμε το μέλλον;

                                                           
                                                                                    Θόδωρος Σταυριανόπουλος