Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελούν για την χώρα μας αναπτυξιακό «απόθεμα».

Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελούν για την χώρα μας αναπτυξιακό «απόθεμα».

Ο νομοθέτης πολλές φορές προσδιορίζει με ασάφεια, αφήνοντας τις τοπικές κοινωνίες και τα θεσμικά όργανα να αντιπαλεύονται για κάτι το οποίο θα έπρεπε εν τη γενέση του με σαφήνεια να είχε προσδιοριστεί. Αυτό το διαπιστώνει ο καθένας στην καθημερινοτητά του, το διαπιστώνω και εγώ στο Περιφερειακό Συμβούλιο (ΠΕ.ΣΥ.) κατά τον ενάμιση χρόνο της συμμετοχής μου. Ένα κλασικό παράδειγμα επιβεβαίωσης αυτού που αναφέρω είναι ό,τι έχει να κάνει με τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων  (ΜΠΕ) των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) που έρχονται προς ψήφιση στο ΠΕ.ΣΥ.. Οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν στην όποια αναπτυξιακή πρόταση έρχεται προς ψήφιση. Όλοι μας είμαστε υπέρ των αναπτυξιακών δραστηριοτήτων αλλά μακριά από τον τόπο μας. Με αυτήν την έννοια ανάπτυξη πρέπει να γίνεται μόνο στα σύννεφα.

Στο παρελθόν Πολιτικά κόμματα, Οικολογικοί σύλλογοι και μη Κυβερνητικές οργανώσεις κατάγγελλαν τους παραδοσιακούς τρόπους παραγωγής ενέργειας, κατάγγελλαν τα φουγάρα των εργοστασίων της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη και στη Πτολεμαϊδα και υπερθεμάτιζαν μιλώντας φιλικά για τις ΑΠΕ. Σήμερα που άρχισαν να γίνονται επενδύσεις σχετικές με την εκμετάλλευση  της ηλιακής και αιολικής ενέργειας και που δημιουργούνται αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα κάποιοι αριστερόστροφοι συνεχίζουν πάλι την καταγγελία τους, επικαλούμενοι την αλλοίωση της αισθητικής του τοπίου και τα ατυχήματα των πουλιών στα πτερύγια των ανεμογεννητριών. Αυτά που αναφέρω δεν τα αναφέρω τυχαία. Είναι ακούσματα στο ΠΕ.ΣΥ. όταν έρχονται θέματα προς συζήτηση που αφορούν επενδύσεις για ΑΠΕ. Κάποιοι θέλουν πάντα να βάζουν κάτι απεναντί τους και να το καταγγέλλουν. Έτσι δείχνουν αντίδραση και ότι αγωνιούν για την κοινωνία!

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι τα αποθέματα κάποιων φυσικών πόρων εξαντλούνται. Το μέλλον των επόμενων γενιών αν στηριζόταν ενεργειακά μόνο στη χρήση παραδοσιακών μορφών ενέργειας θα ήταν υποθηκευμένο. Παγκοσμίως εδώ και χρόνια αναζητήθηκαν άλλοι τρόποι παραγωγής ενέργειας, αναζητήθηκαν μορφές ενέργειας φιλικές με το περιβάλλον. Το ενδιαφέρον για τις ήπιες μορφές ενέργειας ανακινήθηκε τη δεκαετία του 1970, ως αποτέλεσμα κυρίως των απανωτών πετρελαϊκών κρίσεων της εποχής αλλά και της αλλοίωσης του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής από τη χρήση κλασικών πηγών ενέργειας. Τότε μπήκε ως στόχος η Ευρώπη μέχρι το 2010 να παράγει από τις ΑΠΕ το 25% της ενέργειας που καταναλώνει. Δυστυχώς η Ελλάδα σήμερα δεν παράγει ούτε το 10% της ενέργειας που καταναλώνει.

Αντί οι ΑΠΕ  να λειτουργούν έντονα επικουρικά στις υπάρχουσες μορφές ενέργειας και με αυξητική τάση να βελτιώνουν τα ποσοστά συμμετοχής τους στην παραγωγή ενέργειας, αυτό που διακρίνουμε είναι η ασάφεια του νομικού καθεστώτος που τις διέπει. Αυτό εκμεταλλεύονται οι τοπικές κοινωνίες και οι διάφοροι φορείς, φρενάροντας και μη επιτρέποντας την όποια αναπτυξιακή δραστηριότητα παραγωγής πράσινης καθαρής ενέργειας.

Σήμερα ,περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να υιοθετήσουμε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης για τη χώρα. Η ανάδειξη αυτού του νέου αναπτυξιακού προτύπου ανοίγει νέες δυνατότητες από τον αγροτικό μέχρι τον τουριστικό τομέα. Η εξοικονόμηση και η ορθή διαχείριση της ενέργειας αποτελούν το πιο σημαντικό, οικολογικά βέλτιστο, εγχώριο «κοίτασμα» ενέργειας της χώρας μας. Μιας χώρας προικισμένης τόσο πολύ από την φύση.

Η χώρα μας είναι βέβαιο ότι διέρχεται μια δύσκολη οικονομική συγκυρία. Γι’ αυτό θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε το ενεργειακό πλεονέκτημα που διαθέτει η χώρα μας λόγω κλιματολογικών συνθηκών. Όλοι να καταλάβουν ότι οι ΑΠΕ πρέπει να αποτελέσουν εργαλείο ανάπτυξης, παραγωγής ενέργειας και εξοικονόμησης χρημάτων. Χρημάτων που μπορούν να βοηθήσουν στην έξοδο της χώρας μας από την κρίση.

ΥΓ1: Οι ΑΠΕ δεν πρέπει να αντιμετωπισθούν ως «πλεονάζον προσωπικό» σε επιχείρηση που εξυγιαίνεται.

ΥΓ2: Αν επικαλεσθούμε ότι τα επόμενα χρόνια θα μετατρέψουμε τον «σίδηρο σε χρυσό» θα είναι μεγάλο ψέμα.