Οι κεκράκτες παντού και πάντα εκτελώνιζαν εμπάθεια και απρέπεια.

Οι κεκράκτες  παντού και πάντα εκτελώνιζαν εμπάθεια και απρέπεια.

Κάθε υπερβολή δημιουργεί ένα ελάττωμα αλλά και κάθε ελάττωμα μια υπερβολή. Δεν θέλω να συνεργήσω στη δημιουργία αυτής της ζύμης, τρέχω μπροστά από τις εξελίξεις και αφήνω άλλους αφειδώλευτα να είναι οι διαπύρσιοι δήθεν προστάτες και διαχειριστές της εκπαίδευσης.

Με τις παρεμβάσεις μου όσο μπορώ θα κλείνω «κερκόπορτες» και θα προστατεύω με το λόγο μου την κοινωνία από «αφύλακτες διαβάσεις». Εκτιμώ ότι το δημοκρατικό μας πολίτευμα  δίνει περπατησιά έκφρασης στον καθένα μας. Πόσο μάλλον αν έχεις και θεσμικό ρόλο αυτοδιοικητικό και κομματικό για θέματα παιδείας. Το ότι με κάποιους είμαστε στον ίδιο κομματικό χώρο δεν σημαίνει ότι πρέπει απόλυτα να ταυτίζονται και οι απόψεις μας.

Οι άνθρωποι πολλές φορές σκοντάφτουν πάνω σε ψεύδη και ανακρίβειες. Μετά καλό είναι να σηκώνονται και να συνεχίζουν το δρόμο τους προβληματισμένοι. Ποτέ δεν «μάσησα» τα λόγια μου λέγοντας διαφορετικά μπρος-πίσω. Αν έρθουν τα δύσκολα -που το απεύχομαι - τότε κάποιοι χτυπώντας «πισωπεταλιά» θα τρέξουν να κρυφτούν. Σ’ αυτή τη χώρα το έχουμε δει πολλές φορές αυτό το έργο.

Στα 54 χρόνια μου δεν προσπαθώ να δημιουργήσω πολιτική καριέρα. Παίζοντας με το χρόνο προσπαθώ ως ενεργός-εχέφρων πολίτης εδώ και χρόνια να είμαι χρήσιμος στην κοινωνία. Ποτέ δεν φοβήθηκα το πολιτικό κόστος και αυτό που μου ανατέθηκε. Πάντα προσπαθούσα να δικαιώσω αυτούς που με εμπιστεύθηκαν. Σύμμαχός μου πάντα είναι η αξιοπρέπεια, η εργατικότητα και η συμβατότητα λόγων και πράξεων και ποτέ δεν φόρεσα το φερετζέ του ψεύτη και του κόλακα.

Αυτοί που λαμβάνουν μετεκλογικά αξιώματα δεν πρέπει να ξεχνούν ότι χωρίς και τον δικό μας αγώνα δεν θα υπήρχαν στην θέση που βρίσκονται σήμερα και μας σηκώνουν το δάχτυλο, θυμωμένοι μιλώντας για φασιστικές νοοτροπίες, κουστούμια και βιαστικούς ρόλους.

Οι καταστάσεις βελτιώνονται μόνο όταν λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους. Θα έλεγα δε ότι φασιστική νοοτροπία εμφανίζουμε όταν δεν αντέχουμε σε κριτική και χωρίς επιχειρήματα με θυμωμένες κραυγές και τεντωμένες παλάμες προσπαθούμε να μαλώσουμε τους πάντες από θέση ισχύος. Καλό είναι με «τσαμπουκά» και επιχειρήματα να αντιδρούμε δημιουργώντας ανάχωμα στους παραπάνω από εμάς.

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας προσπαθεί να βγάλει και από την «μύγα ξίγκι». Το Υπουργείο Παιδείας έχει οικονομικά εξαθλιώσει τη γενιά των πρωτοδιόριστων εκπαιδευτικών. Ιδιαίτερα οι πρωτοδιόριστοι αλλά και οι αδιόριστοι δάσκαλοι  πέρασαν στο πανεπιστήμιο με 18.000 έως 19.000 μόρια, βαθμολογίες που θα τους οδηγούσαν στις καλύτερες σχολές, βαθμολογίες που θα τις ζήλευε κάθε υποψήφιος. Σήμερα παραμένουν αδιόριστοι στα αζήτητα και κάποιοι άλλοι υπερθεματίζουν υπέρ και άλλων συγχωνεύσεων. Αυτά με εκνευρίζουν και αντιδρώ.

Οι παρεξηγήσεις όταν καταγράφουν συμπεράσματα και διορθώνουν ή βελτιώνουν καταστάσεις μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν σωστό προσανατολισμό. Γι’ αυτό δεν πρέπει να ενοχοποιείτε το καλοπροαίρετο, παρερμηνεύοντας αυτά που έχουν γραφεί. Πόσο μάλλον όταν αυτοί που αντιπαρατίθενται δεν διεκδικούν  τίποτα ο ένας από τον άλλο. Ίσως μια δεύτερη και πιο ήρεμη ανάγνωση αυτών που δημοσιεύθηκαν να είχε προλάβει και να μην είχε δημιουργήσει παρεξηγήσεις.

Δεν ζητώ τίποτα, δεν διεκδικώ τίποτα. Αυτό που θέλω είναι μακριά από ρουφιανιές να έχω το δικαίωμα να σκέφτομαι και να εκφράζομαι ελεύθερα. Κάποιοι από το χώρο της εκπαίδευσης ασχολούνται μαζί μου «κοιτάζοντας μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου».

         Υ.Γ. Οι απειλές δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιλύονται οι παρεξηγήσεις. Υπάρχουν τόσοι άλλοι ευελφαλείς τρόποι. Τις μέρες αυτές  καλό είναι κάποιοι να αφήσουν τους ρεβανσισμούς  και να προβληματιστούν απαλλαγμένοι από εμπάθειες. Οι «ψευτομαγκιές» οδηγούν πάντα σε ταξίδι άγονης γραμμής.

                                                                                        Αυτό είχε δημοσιευθεί τον Μάρτιο του 2012