Θέλουμε κράτος «πλοηγό» ή κράτος «κωπηλάτη».

Θέλουμε κράτος «πλοηγό» ή κράτος «κωπηλάτη».

Για τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου του κράτους, πρέπει να γίνει σαφής διάκριση των επιτελικών αρμοδιοτήτων-δραστηριοτήτων του. Θέλουμε κράτος «πλοηγό» ή κράτος «κωπηλάτη». Η ανωτέρω διάκριση αρμοδιοτήτων-δραστηριοτήτων στη χώρα μας ήταν και είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Το κράτος παραδοσιακά λειτουργεί ταυτόχρονα ως «πλοηγός» και ως «κωπηλάτης», συνθέτοντας ένα εξαιρετικά σύνθετο μόρφωμα, που παραμένει περίπλοκο υπό την επίδραση αλλεπάλληλων νομοθετικών ρυθμίσεων, ταξικών συμφερόντων και κομματικών επιδιώξεων. Οι όποιες μεταρρυθμίσεις γίνονταν και τις επέτρεπε ο συνδικαλισμός είχαν σαν στόχο να μετατρέψουν το κράτος από «πλοηγό» σε «κωπηλάτη» και αντιστρόφως.

Ε υ χ έ ς

                                  

                                                 

                                                            

   

                                                    

Ε υ χ έ ς

Ο καθένας μας στο ανερμάτιστο 2016 ας επιλέξει στην καθημερινότητά του ενέργειες που θα επιφέρουν τη μεγαλύτερη κοινωνική ωφέλεια. Τότε σίγουρα θα ωφεληθεί και αυτός μακροπρόθεσμα. Τότε σίγουρα η ελπίδα θα νικήσει το φόβο. Τότε θα δώσουμε αξία στο κοινωνικό σύστημα, παρ’ όλες τις δυσκολίες. Άλλωστε οι ιδέες μοιάζουν με τα καρφιά. Όσο περισσότερο τα χτυπάς, τόσο βαθύτερα μπήγονται!  Έτσι θα μπορέσει ο καθένας μας να είναι χρήσιμος στην οικογένειά του, στον τόπο του και στην πατρίδα μας.

                                               

Καλά Χριστούγεννα και Καλή χρονιά

με (20.10 + 1).10 + 6 = 2016  Ευχές.

Υγεία και πρόοδος σε όλους τους καλούς ανθρώπους.

Υ.Γ.

Ρώτησαν κάποτε το Δαλάι Λάμα:    «Τι σας προκαλεί την μεγαλύτερη έκπληξη στην ανθρωπότητα;» 

Και απάντησε:

«Ο άνθρωπος. Διότι θυσιάζει την υγεία του για να βγάλει χρήματα. Ύστερα θυσιάζει τα χρήματά του για να ανακτήσει την υγεία του. Και τότε είναι τόσο ανήσυχος για το μέλλον, ώστε δεν απολαμβάνει το παρόν και ως αποτέλεσμα, αυτός δεν ζει ούτε στο παρόν, μήτε στο μέλλον. Και ζει σαν να μη πρόκειται ποτέ να πεθάνει. Και πεθαίνει χωρίς να έχει ζήσει ποτέ στην πραγματικότητα.»

Η «μαγκιά» και η τόλμη του συνοδού παιδαγωγού εκπαιδευτικού… εγκλωβισμένη στη «θηλιά» της άτολμης Πολιτείας.

Η «μαγκιά» και η τόλμη του συνοδού παιδαγωγού εκπαιδευτικού… εγκλωβισμένη στη «θηλιά» της άτολμης Πολιτείας.

5-ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ 2^ΟΥ ΓΕΛ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Η  Γ΄ τάξη του  2^ου  Λυκείου Καλαμάτας  πραγματοποίησε την 5-ήμερη εκπαιδευτική εκδρομή της από 7-11 Δεκεμβρίου στη Βόρεια Ελλάδα . Η διαμονή των μαθητών και συνοδών ήταν στη Θεσσαλονίκη και οι εξακτινωμένες επισκέψεις που πραγματοποιήθηκαν ήταν στο μουσείο ελληνικής ιστορίας κέρινων ομοιωμάτων του Βρέλλη στα Γιάννενα με ξεναγό, στον τάφο του Φιλίππου στη Βεργίνα με ξεναγό, καταρράκτες Έδεσσας, Νάουσα, Βέροια και Καβάλα. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης η ξενάγηση έγινε με ξεναγό που μας παραχώρησε δωρεάν το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της πόλης μετά από αίτησή μας, που είχε προηγηθεί της επίσκεψης.

Το σχολείο μας κατά την επίσκεψη του εκεί πραγματοποίησε αδελφοποίηση με το 2^ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης ένα ιστορικό σχολείο της πόλης που η ίδρυση και λειτουργία του ξεπερνά τα 100 χρόνια. Ένα σχολείο που από αυτό αποφοίτησαν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Μανώλης Ανδρόνικος,  Ντίνος Χριστιανόπουλος, Κώστας Βουτσάς , ο καρδιοχειρουργός Σπύρου κ.ά. Στο σχολείο λειτουργεί Σύλλογος Αποφοίτων με πλούσια δράση.

            

Δόσεις, φόροι, δόση … μας την έχει δώσει!

Ο κόσμος με τα συνεχόμενα εισπρακτικά μέτρα των τελευταίων ετών  έχει «ξεματώσει» οικονομικά. Αυτό που προτείνουν οι εκάστοτε κυβερνώντες της χώρα μας είναι η αποπληρωμή των οφειλών σε δόσεις. Χρηματιστήριο κατάντησε η  ρύθμιση αποπληρωμής των δόσεων. Τη μια μιλάνε για 100 δόσεις την άλλη για 80, 60 δόσεις και το εμπόριο ελπίδας συνεχίζεται. Οι φορολογικοί δείκτες διαρκώς σε άνοδο. Τελικά που οδηγείται αυτή η κατάσταση;

Η αγορά στέρεψε από χρήμα, η ρευστότητα τείνει να μηδενιστεί, χιλιάδες επιχειρήσεις κλείνουν και χιλιάδες επιχειρήσεις  έχουν μεταναστέψει σε γειτονικές βαλκανικές χώρες όπου εκεί υπάρχουν φορολογικοί παράδεισοι με φορολογικούς συντελεστές  2 και 3 φορές μικρότερους από αυτούς που ισχύουν στη χώρα μας.

Τελικά «χάσαμε την μπάλα». Τι είναι δεξιό και τι αριστερό;

Τελικά «χάσαμε την μπάλα». Τι είναι δεξιό και τι αριστερό;

Είναι αριστερό να υπερασπίζεσαι τη διάσωση τραπεζών με χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων; Είναι αριστερό να αυτοδιαψεύδεσαι καθημερινά, ακριβώς για αυτά που κατηγορούσες τους άλλους μέχρι χθες για τις επιλογές τους; Είναι αριστερό να υποστηρίζεις τη χρησιμοποίηση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων; Είναι αριστερό να παραμένουν ανεξιχνίαστες ύποπτες καταθέσεις που είναι συνδεδεμένες με πολλά σκάνδαλα της χώρας, όταν έχουν έρθει στο φως λίστες καταθετών σε τράπεζες άλλων χωρών; Τότε για την αριστερά, τι είναι δεξιό; Άλλα τα λόγια και οι τσαμπουκάδες ως αντιπολίτευση και άλλα όταν κυβερνάς. Άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας όπως πολύ σοφά αναφέρει η λαϊκή εξυπνάδα.

Το δημόσιο σχολείο σε ένα ταξίδι με πολλές «αφύλαχτες διαβάσεις».

Κάθε υπερβολή δημιουργεί ένα ελάττωμα αλλά και κάθε ελάττωμα μια υπερβολή. 

     Ως γνωστόν οι κεκράκτες  παντού και πάντα εκτελωνίζουν εμπάθεια και συμφέρον. Δεν θέλω να συνεργήσω στη δημιουργία αυτής της ζύμης, τρέχω μπροστά από τις εξελίξεις και αφήνω άλλους αφειδώλευτα να είναι οι διαπύρσιοι δήθεν προστάτες και διαχειριστές της εκπαίδευσης. 

            Με τις παρεμβάσεις μου όσο μπορώ θα κλείνω «κερκόπορτες» και θα προστατεύω με το λόγο μου την κοινωνία από «αφύλακτες διαβάσεις». Εκτιμώ ότι το δημοκρατικό μας πολίτευμα δίνει ελεύθερη περπατησιά έκφρασης στον καθένα μας.

Μας έχουν συνηθίσει επί  σειρά ετών οι εκάστοτε κυβερνώντες μετά την αλλαγή κυβέρνησης να αλλάζουν και τα δεδομένα στην εκπαίδευση.

Ευρωπαϊκός πολιτισμός και εγχώριος πολιτικός ορθολογισμός.

Ευρωπαϊκός πολιτισμός και εγχώριος πολιτικός ορθολογισμός.

Από τη μια:

Ο ελληνικός Λόγος αποτελεί τη ρίζα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, καθώς ο Λόγος αυτός καθόρισε την ιστορία και τη μοίρα της Ευρώπης υποστηρίζει  ο ιταλός φιλόσοφος και πρώην δήμαρχος της Βενετίας Μάσιμο Κατσάρι και συνεχίζει λέγοντας ότι η λήθη της Ελλάδας είναι το προφανές σημάδι του τέλους της Ευρώπης ως υπερδύναμης.

Για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, από την εποχή του ουμανισμού ως και τις αρχές του 1900, η ενεργή ανάμνηση αυτής της «καλύτερης πατρίδας», η ανάμνηση των αξιών γύρω από τις οποίες αναπτύχθηκε η κλασική Ελλάδα, αποτελεί υπέρτατο σημείο αναφοράς δίχως το οποίο δεν υπάρχει δυνατότητα κατάρτισης, μόρφωσης και ολοκλήρωσης του ανθρώπου.

Τι συνέβη όμως και η Ελλάδα πλέον δεν έχει για εμάς (τους Ευρωπαίους) καμία πολιτισμική και συμβολική σημασία; Πώς εξηγείται ένας τέτοιος ξεριζωμός; Μήπως πρόκειται για μια τρέλα; Πρόκειται για ευρωκεντρισμό; Σίγουρα πρόκειται για τη δυτικοποίηση που επικράτησε σε ολόκληρο τον πλανήτη αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κατσάρι και δηλώνει επίσης πως ανάμεσα στο τώρα, ανάμεσα «σε εμάς τους μοντέρνους» και στην «καλύτερη πατρίδα», ήτοι την αρχαία Ελλάδα, βρίσκεται η αυτοκτονία της Ευρώπης κατά τους δύο παγκόσμιους πολέμους.

Μνημόνιο, Αντιμνημόνιο και Λαϊκισμός!

            

Μνημόνιο, Αντιμνημόνιο και  Λαϊκισμός!

Το ερώτημα τι εστί μνημόνιο-αντιμνημόνιο και τι εστί μνημονιακός –αντιμνημονιακός κατά τη γνώμη μου αποτελεί μια απόπειρα συζήτησης ενός θέματος με ιστορική σημασία για τη χώρα μας. Δεν πρόκειται μόνο για την οριοθέτηση ενός αξιόλογου πολιτικού γεγονότος αλλά και το πιο σημαντικό για τον τρόπο σκέψης μας και για τον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού και κομματικού μας συστήματος. Από την άλλη ο λαϊκισμός είναι πληγή και ίσως από τις πιο μεγάλες αντινομίες και αντιφάσεις της ιστορίας και ένα από τα πιο αδύνατα σημεία της δημοκρατίας. Το παράδοξο είναι ότι εκπηγάζει από το λαό και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα  λειτουργεί τελικά και σε κάθε περίπτωση εις βάρος του.  Ο λαϊκισμός δεν καταστρέφει απλά και μόνο την οικονομία, δεν ανακόπτει την όποια πρόοδο ενός λαού, αλλά αμαυρώνει και την κουλτούρα των ανθρώπων, τους χειραγωγεί την ελευθερία του πνεύματός των. Η οπαδοποίηση της σκέψης πίσω από μια ευχάριστη ανάγνωση των πολιτικών πραγμάτων είναι στοιχείο των αυταρχικών καθεστώτων μέσα από την επιβολή της μονόδρομης και χειραγωγημένης σκέψης αλλά και στοιχείο της δημοκρατίας μέσα από τη δημαγωγία.

Λαϊκισμός και καταναλωτισμός γιγαντώθηκαν με την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

            

Λαϊκισμός και καταναλωτισμός γιγαντώθηκαν με την ένταξή μας

στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

Η προηγούμενη εβδομάδα για την χώρα μας ίσως και να ήταν η χειρότερη της Μεταπολίτευσης. Πέρα από τους αναμφισβήτητους κακούς διαπραγματευτικούς χειρισμούς της αριστεροδεξιάς διακυβέρνησης  του εξαμήνου, το μυαλό και η καρδιά μας στρέφονται προς τα πίσω και αναζητούν αιτίες και αφορμές. Το βάθος χρόνου φθάνει μέχρι την 28 Μαΐου του 1979 όταν υπογραφόταν στο Ζάππειο Μέγαρο η συνθήκη προσχώρησης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), την μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.).

Τα λάθη των Κυβερνήσεων διαχρονικά από τότε μέχρι σήμερα είναι γνωστά και μεγάλα. Τα λάθη του συνδικαλισμού επίσης είναι γνωστά και μεγάλα. Ο συνδικαλισμός διεκδικούσε θεσμικά και κυρίως οικονομικά αιτήματα ενώ γνώριζε ότι η διεκδίκηση των θεσμικών αιτημάτων απομακρύνει τη δομή του κράτους από αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και τα οικονομικά θα προέλθουν από δανεισμό. Προεκλογικά όλοι μιλούσαν για επανίδρυση του κράτους και μετεκλογικά για παραλαβή καμένης γης. Τελικά όλοι υπέκυπταν στο μοίρασμα του δανεικού χρήματος και έτσι φθάναμε στις επόμενες εκλογές και «ξανά μανά τα ίδια».

Και να το …αριστερό Μνημόνιο των «απελευθερωτών»!

Και να το …αριστερό Μνημόνιο των «απελευθερωτών»!

Café Comedian, Jacob Lawrence

Του Νίκου Τσούλια

      Τελικά έπρεπε να περάσουν πέντε χρόνια δημαγωγίας και λαϊκισμού για να συνειδητοποιηθεί – απ’ όσους δεν μπορούσαν – ότι η εφαρμογή Μνημονίων δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, ότι τα Μνημόνια έρχονταν ως νομοτελειακή εξέλιξη στα προ της κρίσης οικονομικά και πολιτικά δεδομένα της χώρας και η υλοποίησή τους ήταν αναπόφευκτη εξέλιξη και δεν εξαρτιόταν από τη βούληση της όποιας κυβέρνησης.

      Δυστυχώς η μείωση του Εθνικού Προϊόντος μιας χώρας και οι μειώσεις μισθών και συντάξεων και τα Μνημόνια, όπως και οι πολιτικές λιτότητας και οι κάθε είδους περιοριστικές πολιτικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως δεξιές ή ως αριστερές. Υπερβαίνουν την κλασική πολιτική διάκριση και χαρακτηρίζονται σε κάθε περίπτωση ως ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Με χρησμό του μαντείου των Δελφών και της Πυθίας μοιάζει το ερώτημα του δημοψηφίσματος.

Με χρησμό του μαντείου των Δελφών και της Πυθίας μοιάζει το ερώτημα του δημοψηφίσματος.

 Η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΑΝ.ΕΛ. αφού απέτυχε παταγωδώς σε όλα όσα είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό και αφού οδήγησε τη χώρα σε πολύ χειρότερη θέση από ό,τι την παρέλαβε, πετάει το μπαλάκι στο λαό  για μια δήθεν δημοκρατική νομιμοποίηση, για να βάλει αυτός μόνος του τη θηλιά στο λαιμό του! Εκτιμώ ότι πρόκειται για την πιο ανεύθυνη στάση που έλαβε ποτέ κυβέρνηση  στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης.

      Το βασικό ζήτημα που θέτει μέσω του δημοψηφίσματος είναι «Θέλεις φορολογία, μείωση σε μισθούς και σε συντάξεις και υποδούλωση στους Θεσμούς ή …την ευτυχία και την ελευθερία;». Και απ’ ότι φαίνεται είναι τόσο …ευοίωνη η προοπτική που ανοίγεται με την πρόταση της συγκυβέρνησης, που οι Έλληνες τρέχουν μαζικά και σχηματίζουν ουρές για να βγάλουν και το τελευταίο τους ευρώ! Όμως η δημαγωγία δεν σταματά εδώ, έχει και συνέχεια. Η συγκυβέρνηση υπαινίσσεται ότι εξασφαλίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, όταν είναι ολοφάνερη με μια οποιαδήποτε ορθολογική προσέγγιση ότι η σύγκρουση με όλους τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δεδομένη. Είμαστε ήδη πλήρως απομονωμένοι ακόμα και από την Κύπρο.

Ως κυλιόμενη άμμος φαίνεται η εξέλιξη της νέας επιλογής των Διευθυντών Σχολικών Μονάδων.

Ως κυλιόμενη άμμος φαίνεται η εξέλιξη της  νέας επιλογής των Διευθυντών  Σχολικών Μονάδων.

      Η διαδικασία επιλογής των Διευθυντών των σχολείων της χώρας προφανώς και χρειάζεται βελτίωση και εκσυγχρονισμό. Πρωτίστως ο εκσυγχρονισμός αφορά κυρίως τις αρμοδιότητες και το ρόλο της διοίκησης του σχολείου. Αντί λοιπόν να διαμορφωθεί το όλο πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου με μια νέα νομοθετική πρόταση, επιχειρείται κατά τι μόνο αλλαγή στον τρόπο της εκλογής και μόνο των Διευθυντών. Εκτιμώ ότι τελικά θα προσθέσει προβλήματα γιατί μετασχηματίζει τον παιδαγωγικό ρόλο των Συλλόγων Διδασκόντων σε μορφή συνδικαλιστικού σωματείου.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΜΗΝΥΜΑ

Θεόδωρος  Σταυριανόπουλος MSc Ηθ. Φιλοσοφίας - Μαθηματικός 6977020327 - 2721093476 e-mail:  stavr-th@otenet.gr    ιστοσελίδα: stavrianopoulos.blogspot.gr Υποψήφιος Δ/ντής μόνο στο 2ο ΓΕΛ Καλαμάτας

Σύντομο μήνυμα

Συνάδελφοι

βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα διαδικασία επιλογής Διευθυντών Σχολικών Μονάδων. Εσείς με την ψήφο σας καλείστε να αντικαταστήσετε τη «μαϊμού» συνέντευξη του παρελθόντος. Ο χρόνος, ως κριτής, θα αποφανθεί για το αποτέλεσμα.

Θεωρώ ότι στη ζωή μας κάποιες στιγμές αισθανόμαστε την ανάγκη στήριξης από κάποιους ανθρώπους που πιστεύουμε ότι μπορούν να μας την προσφέρουν. Κάποιοι από αυτούς το πράττουν. Κάποιοι άλλοι όχι. Η ζωή προς στιγμήν μπορεί να κάνει στάση. Το ταξίδι όμως της ζωής συνεχίζεται.

Επί σειρά ετών ασχολήθηκα με τη Διοίκηση, το Συνδικαλισμό, την Αυτοδιοίκηση, τα Περιβαλλοντικά και τον Πολιτισμό αλλά πάντα παρέμενα μάχιμος εκπαιδευτικός. Ποτέ δεν εξέλαβα την ενασχόληση με τα κοινά ως πρωτογενές υλικό για να χτίσω το συμφέρον μου.

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ...

 

Πορεία  στο  χρόνο ...

ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

τηλ. 6977020327  &  e-mail: stavr-th@otenet.gr

Προσωπικά στοιχεία

Γεννήθηκα το 1958 στη Βαλύρα-Μεσσηνίας και από το 1998 ζω μόνιμα στην Καλαμάτα. Είμαι παντρεμένος με τη Φιλόλογο Γεωργία Μαγκλάρα με την οποία έχουμε αποκτήσει δυο κόρες την Σάφη απόφοιτη του Παιδαγωγικού τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών και την Χαρά  φοιτήτρια στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών. Σήμερα υπηρετώ τη δημόσια εκπαίδευση.

Βιογραφικό σημείωμα.

Σπουδές

·        Απόφοιτος του Μαθηματικού τμήματος του Πανεπιστημίου  Πατρών.

·        Κάτοχος τίτλου  MSc  Ηθ. Φιλοσοφίας.

Επιλογή Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης. “Πέτρος έφυγε, Πετρόπουλος ανέλαβε και Πετράκος πρότεινε.”

Επιλογή Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης.

“Πέτρος έφυγε,  Πετρόπουλος ανέλαβε και  Πετράκος πρότεινε.”

Στις 10 Φεβρουαρίου ο υπουργός Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων Κος Μπαλτάς στις προγραμματικές του δηλώσεις στη βουλή ανέφερε ότι οι διαδικασίες του διορισμού των Περιφερειακών Διευθυντών θα διενεργηθούν με κρυστάλλινο τρόπο, με πλήρη διαφάνεια και με αξιοκρατικά κριτήρια. Εφαρμόστηκαν άραγε οι αξιοκρατικές διαδικασίες; Τα αξιοκρατικά κριτήρια όπως αποδείχθηκε ήταν η θητεία στα συνδικαλιστικά κομματικά όργανα, τα υπηρεσιακά συμβούλια και οι υποψηφιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση (όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ);

ΕΥΧΕΣ

                                       
                                

Κάθε τέλος είναι και μια αρχή! Κάθε σταύρωση και μια Ανάσταση!

Είναι αρκετές, φθάνουν μόνο οι Ευχές για Καλό Πάσχα;

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Θόδωρος Σταυριανόπουλος